اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی بر استرس ادراکشده و افسردگی بیماران سندرم روده تحریک پذیر

زمینه و هدف: افسردگی و استرس ادرا ک شده از جمله علایم شایع در اختلال سندرم روده تحریک پذیر به شمار می آیند. در دهه اخیر رفتار درمانی دیالکتیکی به عنوان یکی از درمان های مؤثر در درمان بسیاری از اختلالات معرفی شده است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر استرس ادراک شده و افسردگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی) می باشد. نمونه آماری پژوهش، شامل 30 بیمار مبتلاء به سندرم روده تحریک پذیر بود که از میان کلیه بیمارانی که در سال 1393 به مراکز درمانی شهر تبریز مراجعه کرده بودند و پس از مصاحبه، دریافت ملاک های تشخیصی rome-iii و تکمیل پرسشنامه استرس ادراک شده و افسردگی بک، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس (15 نفر برای هر گروه) انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. بعد از اتمام دوره 8 جلسه ای رفتار درمانی دیالکتیکی در گروه آزمایشی، مجددا پرسشنا مه ها در دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره در نرم افزار spss v.20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی در کاهش استرس ادر ک شده (p=0/004 ,f=9/91) و افسردگی  ( p=0/005 ,f=9/60) بیماران مبتلا به روده تحریک پذیر در گروه آزمایشی به طور معناداری مؤثر بوده است؛ به طوری که پس از انجام مداخله، میانگین نمرات استرس ادرا ک شده و افسردگی کاهش یافتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که رفتار درمانی دیالکتیکی در کاهش استرس ادراک شده و افسردگی بیماران مبتلاء به سندرم روده تحریک  پذیر موثر می باشد. بنابراین می توان با اجرای آن به بهبود علائم استرس ادراک  شده و افسردگی افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر کمک کرد.